رانیا هوم STI یا بیماری مقاربتی چیست - رانیا هوم

بیماری های مقاربتی و اهمیت آن ها

بیماری های مقاربتی (که به اختصار STI نیز نامیده می شوند) معمولا از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند. طبق تحقیقات انجام شده، شیوع بیماری های جنسی در سطح جهانی در حال افزایش است. جلوگیری از بیماری های مقاربتی مسئله ای جهانی است. لذا با کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع این بیماری ها، راه های انتقال، پیشگیری و درمان آن ها، می توان از گسترش بیماری های منتقله از راه جنسی، به ویژه در مراحل اولیه، جلوگیری کرد. برخی از بیماری های جنسی خوش خیم بوده و به خوبی به درمان پاسخ می دهند. اما برخی انواع دیگر در صورت عدم درمان می توانند منجر به عوارض شدیدی شوند.

بیماری های مقاربتی، صرف نظر از گرایشات جنسی یا رعایت موارد بهداشت فردی، می توانند هر فردی را تحت تاثیر قرار دهند. احتمال ابتلا به بیماری های جنسی در افراد باکره نیز وجود دارد.

جلوگیری از بیماری های مقاربتی

حدود ۵۰ درصد از مردان و ۷۰ درصد از زنانی که به بیماری های جنسی مبتلا هستند، هیچ علامتی ندارند. بیماری هایی مانند کلامیدیا، سیفلیس، سوزاک، شپش عانه و تریکومونیازیس قابل درمان هستند. اما در حال حاضر هیچ درمانی برای HPV، HIV و تبخال تناسلی وجود ندارد. لذا باید اقدامات پیشگیرانه را برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی، رعایت کرد.

  • با هر شریک جنسی جدید در مورد رابطه ی جنسی محافظت شده و هرگونه عفونت در گذشته صحبت کنید.
  • برای اطمینان بیشتر می توانید قبل از شروع رابطه ی جنسی آزمایش دهید.
  • واکسیناسیون علیه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، هپاتیت A و هپاتیت B.
  • از الکل یا داروهای روانگردان بپرهیزید زیرا این موارد می توانند احتمال رفتارهای جنسی پرخطر را افزایش دهند.
  • غربالگری منظم بیماری های جنسی در افرادی که از نظر جنسی فعال هستند.
  • استفاده از کاندوم در حین رابطه ی جنسی.
  • شستن دست ها قبل از هرگونه تماس جنسی.
  • شستشوی دستگاه تناسلی بعد از تماس جنسی.
  • ادرار کردن بعد از رابطه ی جنسی برای جلوگیری از عفونت های دستگاه ادراری (UTI).
  • پرهیز از دوش واژینال (دوش واژینال باکتری های طبیعی واژن را که باعث مقاومت در برابر عفونت می شوند، از بین می برد).                                                                                                                                                 نقش کاندوم در جلوگیری از بیماری های مقاربتی

نقش کاندوم در جلوگیری از بیماری های مقاربتی بسیار مهم است. اما باید دانست که کاندوم هم معجزه نمی کند! کاندوم در جلوگیری از شیوع برخی بیماری های مقاربتی مانند سوزاک، کلامیدیا، اچ آی وی و تریکومونیازیس موثر است. اما محافظت کمتری در برابر تبخال، سیفلیس و زگیل های تناسلی ایجاد می کند. این عفونت ها می توانند از طریق تماس با ضایعات پوستی در قسمت هایی که توسط کاندوم پوشانده نمی شوند، گسترش پیدا کنند. کاندوم هیچ گونه محافظتی در برابر شپش عانه و گال ایجاد نمی کند.

افرادی که باید از نظر بیماری های مقاربتی غربالگری شوند

صحبت و مراقبت از سلامت جنسی، جای خجالتی ندارد. اگر نگران ابتلا به عفونت مقاربتی هستید یا علامت خاصی دارید، در این باره با پزشک خود صحبت کنید. هرچه صداقت بیشتری داشته باشید، درمان مناسب تری خواهید داشت.

افرادی که از نظر جنسی فعال هستند، به ویژه افرادی که چندین شریک جنسی دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی قرار دارند. برخی افراد باید از نظر ابتلا به بیماری های مقاربتی غربالگری و آزمایش شوند، افرادی شامل:

  • زنان فعال جنسی با سن زیر ۲۵ سال.
  • زنان و مردانی که از نظر جنسی فعال هستند.
  • زنان و مردانی که چندین شریک جنسی دارند.
  • زنان باردار، زیرا بیماری های جنسی می توانند بر روی جنین تاثیر بگذارند.
  • تجاوز جنسی
  • ابتلا به HIV                                                                                                                                           تست های آزمایشگاهی برای تشخیص بیماری های مقاربتی

مثبت شدن جواب آزمایش در برخی بیماری های جنسی ممکن است روزها تا ماه ها به طول بینجامد. زیرا بیمار در دوره ی کمون قرار دارد و تست های آزمایشگاهی در این دوره قادر به تشخیص عامل بیماری زا نیستند.

برخی از بیماری های جنسی مانند تبخال و زگیل های تناسلی را می توان از طریق معاینه ی فیزیکی تشخیص داد. طی معاینه ی فیزیکی پزشک به دنبال یافتن زخم، برجستگی و سایر علائم بیماری های جنسی است.

انواع آزمایش های لازم برای تشخیص بیماری های مقاربتی، ممکن است با توجه به عامل ایجاد کننده متفاوت باشد. برخی از این آزمایش ها عبارتند از:

  • معاینه ی فیزیکی
  • آزمایش خون
  • آزمایش ادرار
  • نمونه گیری از ضایعات
  • آزمایش مایع منی
  • تست پاپ اسمیر

در واقع تست پاپ اسمیر آزمایش تشخیصی بیماری های جنسی نیست. پاپ اسمیر آزمایشی است که طی آن، سرطان دهانه ی رحم یا مقعد مورد بررسی قرار می گیرد. زنان مبتلا به عفونت HPV، به ویژه ویروس نوع ۱۶ و ۱۸، در معرض خطر افزایش ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند. رابطه ی مقعدی نیز می تواند باعث ابتلا به سرطان مقعد مرتبط با عفونت HPV شود. نتیجه ی غیرطبیعی پاپ اسمیر لزوما به معنای ابتلا به سرطان دهانه ی رحم یا مقعد نیست. بسیاری از پاپ اسمیرهای دارای نتایج غیر طبیعی، بدون درمان برطرف می شوند. اگر پاپ اسمیر غیرطبیعی باشد، ممکن است پزشک آزمایش HPV را توصیه کند. اگر آزمایش HPV نیز منفی باشد، بعید است که در آینده ی نزدیک به سرطان دهانه ی رحم یا سرطان مقعد مبتلا شوید.

درمان بیماری های مقاربتی

به طور کلی، بیماری های مقاربتی می توانند ناشی از موارد زیر باشند:

بیماری های جنسی باکتریایی با آنتی بیوتیک قابل درمان هستند. اما در مقابل بیماری های ویروسی درمان قطعی در دسترس نیست. سایر بیماری های جنسی به وسیله ی داروهای خوراکی یا موضعی قابل درمان هستند.

منبع: Who، cdc، nhs، webmd، mayoclinic، womenshealth، healthline، medicalnewstoday

به این پست امتیاز دهید.
بازدید : 192 views بار دسته بندی : ریپورتاژ تاريخ : 1 آگوست 2021 به اشتراک بگذارید :
دیدگاه کاربران
    • دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
    • دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.